Cuzco: een avontuur op hoge en heilige hoogte
Door: Nicole
Blijf op de hoogte en volg Nicole
31 Juli 2018 | Peru, Cuzco
Peru.. Na een rommelig begin op het vliegveld van Lima (nou ja.. het is eigenlijk gewoon chaos), kwamen we aan in Cuzco. Ik had van te voren gelezen dat er bij de bagagebanden een kiosk zou staan om een officiële taxi te regelen. Er zijn hier namelijk veel afzetters en oplichters. Eenmaal aangekomen op het vliegveld bleek deze kiosk niet te bestaan. Wij gingen dus bepakt en bezakt naar buiten op zoek naar een taxi. Een officiële taxi is naar mijn idee te herkennen aan stickers en een bordje. Wat de grappenmakers hier hebben gedaan: sommige hebben stickers, sommige hebben een bordje en sommige hebben beide, maar een hele oude auto. Oftewel een grote uitdaging om een normale taxi te vinden. Uiteindelijk zag ik een nette taxi (met stickers, maar zonder bordje) waar iemand uitstapte. In het kader van ‘die is in ieder geval op haar bestemming aangekomen’ hebben we deze taxi kunnen strikken. Deze meneer heeft ons voor een schamele €2,60 naar het hotel gebracht.
Wij hebben overnacht in hotel Niños Meloc waar een heel verhaal achter zit. Hier ga ik jullie niet mee vermoeien. Het hotel was zeer netjes en verzorgd en had ook een restaurantje. Hier hebben we de eerste avond Indonesische kipsaté (Steven is ook echt een wereldburger) & een Peruviaanse stoofpotje gegeten. Een prima eerste avond. Hierna zijn we gaan slapen in de vrieskou. Overdag is het in Peru een graad of 20 met zon en ‘s nachts is het rond het vriespunt. Onze kamer was ook een aardige vriezer, maar gelukkig konden we een warmtedekentje huren.
De dag na onze landing in Cuzco was ook de hoogteziekte geland. Bij Steven wat meer dan bij mij. Wat hoogteziekte precies is?
Hoogteziekte heeft te maken met de hoeveelheid zuurstof in de lucht. Hoe hoger je komt, hoe minder zuurstof er in de lucht zit. Het lichaam past zich hierop aan.
Vanaf 2500 meter veranderen er dingen in het lichaam. Je gaat automatisch dieper ademen en er worden ook meer rode bloedcellen aangemaakt. Boven ongeveer 3000 meter gaat ook uw hartslag omhoog. Ons hotel bevond zich op 3400m..
Wat de symptomen zijn?
* Hoofdpijn - alsof er een heel strak elastiek om je hoofd wordt gedaan.
* Duizeligheid
* Slapeloosheid
* Moeheid
* Slechte eetlust, misselijkheid
* Algeheel malaisegevoel
Al met al niet heel prettig. Wat is er aan te doen? Rust en heel veel drinken. Steven heeft dan ook meer dan een dag op bed gelegen. Dus de eerste 2 dagen hebben we niet veel gedaan. Op een gegeven moment was er wel een parade voor de deur gaande, dus dat was een grappige afwisseling. Die dag hebben we wel nog een rondje gelopen naar het centrale plein: Plaza de Armas. Wat ontzettend vermoeiend was door de hoogte. Je hart gaat sneller kloppen en je raakt snel buiten adem.
De dag er na zijn we op pad geweest naar de Heilige Vallei. Hier zijn een aantal bezienswaardigheden wat lager gelegen, dus goed tegen de hoogteziekte. Al gingen we, na een weefboerderij, toch de hoogte in bij Pisaq. Hier waren mooie ruïnes en terrassen van de Inca’s. Wij hebben deze dag veel geluk gehad. Wij hadden namelijk een erg leuke gids die heel boeiend kon vertellen. Zo werd ons veel duidelijk hoe de Inca’s de zon/seizoenen gebruikten om verschillende gewassen te verbouwen. Daarnaast was het irrigatiesysteem door 4 verschillende bodemlagen ook interessant. Het enige nadeel was dat het er onwijs druk was. Het leek net zwarte zaterdag én het was stampvol met Nederlanders. Onze groep daarentegen bevatte veel Amerikanen en 2 Brazilianen, dus dat was lekker Multi-Culti. Het waren alleen geen ‘klassieke’ Amerikanen. Deze mensen aten namelijk voornamelijk sla en gezonde dingen van het Peruviaanse all-you-can-eat buffet. Wij waren de enigen die cola dronken!
Hierna zijn we naar Ollantaytambo gegaan. Hier waren immense ruïnes te zien van wat ze de Last Standing Inca Town noemen. Mooi om te zien en erg leuk om op te lopen/klimmen. Hier hebben we ook weer diverse Inca trucjes gezien. Alle stenen zijn namelijk loodrecht geplaatst.. Heel bijzonder zonder waterpas én op 2800m hoogte. Daarnaast was er ook een ingenieus aardbevingssysteem te zien. Ruimte tussen bepaalde stenen om te verplaatsen en onderaan de mega stenen een rij met kleinere stenen. Inmiddels houdt het al zo’n 600 jaar. Dus werken doet het. Tenslotte terug naar Cuzco en na een kleine maaltijd naar bed!
De volgende dag gingen we verhuizen. We gingen naar een hotel aan de andere kant van de stad. Hier komen we ook na de Inca-trail, dus dan kunnen we er alvast onze bagage droppen. Het hotel is aan het eind van een heel nauw straatje, voor de taxi was het ook een behoorlijke klus om hier te komen. Maar deze trip is het waard. Wat een uitzicht! Een supergaaf uitzicht over de stad.
Na deze verhuizing gingen wij Cuzco verkennen. Voor de Heilige Vallei hadden wij een kaartje gekocht die 10 dagen geldig is en voor 16 ‘attracties’. Tijdens de Tour hebben we 2 ruïnes gehad, dus vandaag wilden we de musea gaan afstrepen.
We begonnen bij het Museo de Arte Contemporáneo de la Municipality of Cusco. Zo lang als je er over doet om deze naam te lezen, zo lang ben je ook in het museum. Er is 1 kamer met schilderijen van dezelfde schilder. Deze schilderijen hebben niets met Cuzco of Inca’s o.i.d. te maken. Dus wij stonden snel weer buiten.
Hierna gingen wij naar Museo del Chocolate. Dit is eigenlijk gewoon een winkel. Hier namen wij een warme chocolademelk. Zo eentje hebben we er nog nooit gedronken! Deze werden namelijk gemaakt van gesmolten chocolade met warme melk én marshmallows. De bereiding van deze Chocolate calientes was eveneens speciaal. Het duurde ontzettend lang en werd stapje voor stapje geprepareerd op een mr. Bean manier, zoals te verwachten gingen Steven en ik helemaal stuk. Toen kwam het moment: we konden de chocolademelk drinken... en het was vies.. zo vies dat we het hebben weggegooid. Heel jammer, maar haute cuisine Peruviaanse chocolademelk is niet voor ons weggelegd.
Daarna was het tijd voor museum nr. 3: Museo Histórico Regional de Cusco. Hier was een deel gewijd aan de Inca’s. Jeeeeh! Hier hebben we ook diverse dingen gezien waar onze gids de dag ervoor over verteld heeft. Hij vertelde toen ook dat hij zelf een Inca schat heeft: een zwarte lama van hematite. Precies dezelfde lama’s stonden ook in het museum, dus dat was wel geinig. De rest van het museum hing vol met religieuze schilderijen. Niet mijn ding.
Vervolgens gingen we naar museum numero 4: Museo de Arte Popular. Een museum vol met rare nietszeggende poppetjes van klei o.i.d. gemaakt. Het stond er stampvol, maar wij werden er niet warm of koud van. De kamer met een fotoreportage was ietsjes interessanter. Al waren we hier ook snel weg.
Toen het laatste museum met de indrukwekkende naam: Museo de Sitio Qurikancha. Dit werd aangegeven met prachtige gouden letters. Veel belovend! Er waren een aantal Inca beeldjes te zien, maar verder niet heel veel soeps.
Concluderend kan gezegd worden dat wij of cultuurbarbaren zijn of dat de verschillende musea beter tot 1 museum gecombineerd kunnen worden. Al met al was het toch een leuk uitje.
Van al dit cultuur snuiven werden wij natuurlijk hongerig en moesten de buiken gevuld worden om de wandeling naar het hotel terug te ondernemen.
Vanavond hebben wij een briefing voor ons hiken & biken avontuur naar Machu Picchu. Dit is een sportieve mix van wandelen en fietsen. Ook hoort hier een zipline-tour bij. Het ene moment zullen we ons tussen hoge Andestoppen bevinden, het volgende moment wandelen we tussen tropische planten en koffieplantages. We eindigen met een bezoek aan Machu Picchu.
Hier zal natuurlijk de volgende waarbenjij.nu over gaan.
Ciao!
Steven & Nicole
-
01 Augustus 2018 - 06:17
Riet:
Hoi Nicole, avontuur na avontuur. Wat zal jij volgend schooljaar uit moeten rusten.
Hopelijk voldoende uitgeziekt en gerust na de hoogteziekte? Klinkt niet fijn met zo’n druk programma.
Leuk dat hikken en biken. Waarschijnlijk zijn jullie daar nu mee bezig. Gek idee, zo ver weg!
Rust op zijn tijd lekker uit hè?
Heb het fijn lieverd. Groetjes aan Steven. Jij X -
01 Augustus 2018 - 07:31
Mama:
Hoi cultuursnuivers!
Wat zien jullie toch veel! Wel vervelend van de hoogte ziekte maar jullie zijn gelukkig weer bijna fit.
Wat indrukwekkend he die Heilige Vallei tour, lijkt me prachtig!
Ik beb onder de indruk dat jullie 5 musea hebben gedaan op 1 dag, maar dat past natuurlijk wel een beetje bij jullie ( ha ha )
Ik kijk uit naar jullie verhalen over de trail .
Heel veel plezier en veel voorzichtigheid hè !!!
Dikke kus mama
-
01 Augustus 2018 - 11:41
Evert:
Hay Museumjaarkaarters,
Leuk om weer op de hoogte te zijn, ik voel zelfs iets van hoogteziekte opspelen. Ja, een beetje watjes zijn jullie wel, gelukkig allebei, dus dat werkt dan weer in jullie voordeel.
Is toch wel een heel mooie tocht en nog wat in het vooruitzicht! Dus geniet er van, succes met het vervolg en
Hooiiiiii,
Evert -
01 Augustus 2018 - 23:47
Stefan:
Aloha,
Wat een verhaal zeg poh.
Wel raaf van die ruines, goed bedacht ook haha.
Veel plezier en beterschap.
Steef -
09 Augustus 2018 - 13:14
Irna:
hallo Luitjes ,
wat een reis zeg TOP en fijn dat je zo goed ingelezen bent want met die hoogte ziekte zou je toch denken dat je griep onder je leden hebt zeg :(
en dat langs een spoor lopen BRRRRR .
op het moment dat ik dit typ , is het in nederland heeeeerlijk aan het regenen en dat is zeer welkom kan ik jullie melden.
ga vooral door met schrijven , het wordt graag gelezen hier hahah
goede reis en hou jezelf heeel
garoet
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley