Kiruna 2.0

Hej då,

Op dit moment zitten wij wederom in de nachttrein naar Stockholm, wat helaas betekent dat wij Lapland hebben verlaten.
Na huskytocht 1.0 & 2.0 hebben we natuurlijk nog een aantal dingen gedaan en niet alleen maar op de warme hotelkamer gezeten. Wij hebben de kou getrotseerd!
De ochtend na een nacht in een hotelbed is toch een andere ochtend dan een ochtend na een hopeloze, ijskoude nacht in een nachttrein. Ook hadden we nog eens een heerlijk uitgebreid ontbijtbuffet, dus toen waren we helemaal klaar voor een nieuwe dag, een dag met het ijshotel op de planning. Ik zal meteen één misverstand uit de wereld helpen. Wij hebben hier NIET geslapen. Het ijshotel is behalve een slaapplaats ook een bezienswaardigheid voor dagjesmensen.

Wij hadden geen Tour geboekt, maar gingen op eigen houtje naar het ijshotel. Wat betekende dat we met bus 501 naar het plaatsje Jukkasjärvi gingen. Dit lijkt heel simpel, maar hier komt wel wat voorbereidiing bij kijken. Sowieso gaat de bus 6x per dag, waarvan 5x naar de halte van het ijshotel. Daar komt bij dat het ijshotel heel populair is en er maar 42 mensen in de bus kunnen. Gelukkig waren wij vroeg en stonden wij vooraan in de rij, anders hadden we 1.5u moeten wachten op de volgende bus, samen met ongeveer 30 Chinezen.

Bij het ijshotel aangekomen hebben we even een rondje gelopen. Wij mochten het ijshotel niet helemaal in, want we hadden geen rondleiding geboekt. Zo'n rondleiding kost 325SEK p.p., wat betekent dat wij samen €70,- kwijt zouden zijn. Dit vonden wij een beetje te enthousiast, dus gingen wij lunchen in het restaurant van het ijshotel. Dit is trouwens een gewoon restaurant, maar wel 1 met een heerlijk lunchbuffet. Dus wij hebben ons volgegeten tot de knopen bijna van de skibroeken afsprongen.
Hierna gingen we nog een rondje maken bij het ijshotel, want inmiddels was het niet meer of je in China liep en kon je gewoon, rustig foto's maken. Behalve het ijshotel is er ook een ijsbar, waar je een drankje kan bestellen dat wordt geserveerd in een glas van ijs. Alleen is het zo koud daar, dat ik persoonlijk liever een kop thee of warme chocolademelk zou willen.

Op een gegeven moment in onze wandeling over het ijshotelterrein kwamen we bij een deur waar we in konden. Dit bleek de achteringang te zijn, waardoor wij ineens in 1 van de kamers van het ijshotel stonden. Deze kamers zijn helemaal van ijs en van snice (een combinatie van sneeuw en ijs). Er zijn verschillende soorten kamers: sneeuw-, ijs-, luxe, noorderlicht en kunstkamers met een bepaald kunstthema. Heel apart om een hele kamer van sneeuw en ijs te zien met een groot bed er in, waar alleen een rendierenhuid en een kussen op ligt. Al met al hebben wij dus gratis deze koude bedoeling bezocht.
Na deze kou was het tijd voor een warme chocolademelk. Alles in het ijshotel is koud, behalve de warme chocolademelk, deze was gloeiend heet. Zo heet dat ik mijn mond en slokdarm verbrandde. Hierna hop in de bus en weer naar Kiruna. In Kiruna hebben we nog even gewinkeld en toen kwamen we in de intersport onze gids van de huskytour 2.0 tegen. Hij herkende ons en het eerste wat hij vroeg was: "Did you see it?" Een soort van code taal voor het noorderlicht. Hij leek net zo blij als wij dat we HET gezien hadden. Na deze reünie was het tijd voor ons om terug te keren naar de thuisbasis.

De laatste dag Lapland hebben we gevuld met zoeken en vinden. Het ontbijt hoefden we niet te zoeken, dat ging van een leien dakje. Hierna gingen we op fototour. We hadden ongeveer 45 minuten door de sneeuw gewandeld en waren bij de Kiruna Kyrka aangekomen. Hier ontdekte Steven dat hij de lens van zijn fototoestel kwijt was geraakt, dus wij zijn een heel eind terug gelopen naar de vorige fotomomenten. Hier vonden wij niks, dus zijn weleer terug naar de kerk gelopen. Wonder boven wonder hebben we de lens terug gevonden op het plekje waar we de foto van de kerk hebben gemaakt. De kerk van Kiruna is 2001 bekroond tot het mooiste openbare gebouw van Zweden. Het is een behoorlijk grote kerk, volledig van hout.
Na dit culturele gebeuren gingen we op pad naar Camp Rampeplan, waar we de vorige keer het Noorderlicht hadden gezien. Nog even een weetje.. De term noorderlicht klopt eigenlijk niet.. Het licht verschijnt namelijk in het noordoosten, dus zou eigenlijk het Noordoosterlicht moeten heten.
Op weg naar Camp Rampeplan (eigenlijk Camp Ripan) heeft Steven nog 20 kronen gevonden. Altijd leuk :-). Deze mocht hij direct bij mij inleveren, want Astrid Lindgren stond er op evenals een plaatje van Pippi Langkous/strumpf. Hier doet Steven heel zielig over, maar ik wilde het biljet gewoon ruilen voor een saai 20 kronen biljet.
Bij Camp Rampeplan gingen we een heuvel op om foto's te maken en met de slee naar beneden te gaan. Bovenaan de best flinke heuvel ontdekte ik dat mijn fototoestel en mobiel uit mijn tas gevallen waren, dus ik weer terug naar beneden en daar vond ik ze gelukkig in de sneeuw. Daarna weer naar boven en ondertussen had Steven een hotelkamer sleutel van ons hotel gevonden in de sneeuw.
Na al dit fotograferen, zoeken en vinden hadden wij wel een lunch verdiend en hebben wij heerlijke Zweedse gehaktballen met aardappelpuree op. Hierna was het vooral de tijd uitzitten en wachten op de trein van 18.15u.

Dit was het laatste Lapland bericht, het volgende bericht zal van een warmere bestemming komen.

Vi ses,
Steven en Nicole