Groots uitpakkend Patagonië

Hola!

Na het mysterieuze Paaseiland was het tijd voor een nieuw avontuur. Voor dit avontuur gingen wij naar Chileens Patagonië (Patagonië heeft namelijk ook nog een Argentijns deel). Dit ging niet zonder een irritatiefactortje: het verdienmodel van vliegtuigmaatschappijen. Iedereen is natuurlijk op zoek naar voordelige tickets, dit betekent dat de vliegtuigmaatschappijen op een andere manier winst moeten gaan creëren. In eerste instantie was dit door drankjes e.d. te verkopen, daarna kon er extra beenruimte bijgekocht worden en kost het geld om bagage (tegenwoordig zelfs handbagage) mee te nemen. De laatste actie die ik nu meerdere malen heb ervaren is dat de vliegtuigmaatschappijen willen dat je meer geld gaat uitgeven aan vliegtuigstoelen, dan hebben we het over zo’n $80 per stoel. Dit is niet voor extra beenruimte of een nooduitgang o.i.d, maar zodat je naast elkaar kan zitten. Inmiddels heb ik bij drie verschillende maatschappijen (American Airlines, Latam Airlines & Sky airlines) ervaren dat je doelbewust niet naast elkaar wordt gezet. Bijvoorbeeld door de 1 op 23A te zetten en de ander op 24F of (mogelijk nog erger) de 1 op 15A en de ander op 15C. Persoonlijk vind ik dit erg hatelijk en een behoorlijke irritatiefactor. Maar.. nu genoeg geklaagd. Na een soort van Transavia vlucht van 3.20u kwamen wij aan in Punta Arenas.

Hier zouden we met de bus verder gaan naar Puerto Natales. We hebben geprobeerd om 2 ritten eerder te nemen, dit ging helaas niet door. Dus hebben we in totaal ongeveer 4.5u gewacht, best lang. Gelukkig konden we met onze gereserveerde bus mee. Dit was een prima rit van ongeveer 3u. In Puerto Natales konden we direct met de taxi naar ons hotel: Weskar Lodge. Als je ooit naar Puerto Natales gaat, overnacht hier. Deze Lodge is ontzettend mooi, met veel hout, grote ramen, een mooie verzorgde kamer en met een vooral ontzettend gaaf uitzicht op een heel groot meer. Daarnaast is het eten er heerlijk. Wij hebben dan ook drie avonden daar gegeten.

De volgende ochtend gingen we na een prima ontbijt op pad. Aangezien het ijskoud was, hebben we ons goed ingepakt: winterjas, trui, thermokleding, spijkerbroek en een regenbroek (deze houden de wind goed tegen). Wel moet ik zeggen dat de wintertijd in Patagonië geen reden is om niet te gaan, het is er ook in juli prachtig.
Vandaag gingen we met een boot naar de Balmaceda & Serrano gletsjer. Boottochten.. altijd een uitdaging. Sinds ik op de Malediven een keer ontzettend zeeziek ben geweest, ben ik een gewaarschuwd mens en had ik deze keer een anti-zeeziek pilletje ingenomen. Gelukkig maar!! Man, man, man wat een golven. Onderweg was er heel veel moois te zien, geweldige bergen, rotsen etc. Dit viel echter in het niks bij de gletsjer en het gebied er om heen. Dit was echt zo mooi, echt prachtig. Hier hoef je trouwens niet je best te doen om mooie foto’s te maken. Dat gaat echt vanzelf. Het enige wat je hoeft te doen, is op het knopje drukken. Al met al een leuke wandeling gemaakt richting een uitkijkpunt. Dit punt hebben we helaas niet bereikt, omdat de rest van de weg bevroren was. Voor mij maakte dit niets uit, omdat het al zo ontiegelijk mooi was waar wij stonden.

Terug met de boot was er veel te zien. We hebben condors en zelfs zeeleeuwen gezien. Dit maakt natuurlijk hongerig en hier hebben ze goed op ingespeeld. De boot werd aangelegd bij een ranch. Hier kregen we een soepje en een ware mixed grill. Deze mini barbecue bevatte stukken lamsvlees, gevogelte, worstjes en aardappels. Prima te doen en erg fijn na een koude dag met winterse wind en zon. Concluderend kan gezegd worden dat het een topdag was!

De volgende dag gingen we weer op pad. In Patagonië is het 1u later dan in de rest van Chili tussen mei & augustus. Er is dus een tijdzone in een tijdzone. Dit klinkt heel verwarrend en dat was het ook. Mijn telefoon snapte er ook niks meer van en ging er dan weer een uur afhalen, dan weer een uur bij doen.. Op zich niet erg, maar wel als je de volgende dag op een bepaalde tijd op moet staan. Voor het slapen gaan, had ik 4x berekend hoe laat de wekker moest. Dus toen mijn wekker af ging, ging ik er ook uit. Alleen was ik nog erg moe, zo’n te kort geslapen moeheid. Dus ik keek voor de zekerheid nog even op Steven z’n horloge (die gelukkig gewoon handmatig moet worden ingesteld) en de wekker bleek 2u te vroeg zijn afgegaan. Wat er fout was gegaan? Ik had mijn telefoon niet op vliegtuigstand gezet, dus die heeft met de uren gegoocheld. Erg vermoeiend en verwarrend, maar ik kon dus wel nog meer dan 1.5u slapen!!! Woehoe!

Dat was het begin van een goede dag. Een dag waarbij we het Torres del Paine National Park gingen bezoeken. Dit deden we met een Tour met Patagonian Planet. Heel relaxed en erg leuk. Toen we binnenkwamen in het busje hadden we een verrassingspakket! Alsof we op schoolreis gingen. Het pakket bevatte 1 natje en 3 droogjes: flesje water, een granen reep, een chocoladereepje en een zakje zoutjes. De rest van de dag zijn we langs prachtige plekken gegaan. De ene plek nog mooier dan de andere. Vooral opvallend was het water, dit had door de algen zeer mooie kleuren gekregen. Verder waren de grote brokken gletsjerijs ook interessant. Na een wisselvallige lunch (Steven had het broodje van de president gekozen, dat smaakte goed en ik een empanada.. dit smaakte helaas ook nada) gingen we naar de laatste bezienswaardigheid: de milodon grot. Ik was eigenlijk een beetje gaar en had niet zoveel zin meer, maar het was de moeite waard. De grot was mega groot en hier hebben ze een milodon gevonden (een soort oerluiaard die qua formaat lijkt op een ijsbeer). Zeker de moeite waard en een geweldige afsluiting van deze dag.

Toen was het al weer de laatste dag Patagonië en gingen wij weer met Bus-Sur naar Puerto Natales. Hier hebben wij weer uren gewacht om met de gekke Chileense Transavia (en ja, we zaten officieel niet naast elkaar - irritatiefactortje) terug te gaan naar Santiago. Onderweg hebben we nog een prachtige zonsondergang gezien. Vol roze en rood, net een schilderij.

Na een tijdje te hebben doorgebracht in Chili kan ik zeggen dat het een geweldig land is. De mensen zijn erg vriendelijk, vrolijk en sociaal. De omgeving is groots, bijzonder en absoluut niet zoals wij het in Nederland kennen. Verder is het qua sfeer heel relaxed, heel georganiseerd en erg prettig. Tenslotte is het geen land om af te vallen: het eten is heerlijk en alles behalve weinig.

Ons volgend avontuur zal plaatsvinden in Peru!

Zoals ze in Chili zeggen... Ciao!!

Steven & Nicole