Tokyo, een totaal andere wereld

Een totaal andere wereld.. Tokyo is een totaal andere wereld dan Hiroshima, Miyajima, Nara en Kyoto. Zo soepel en leuk als alles in de andere plaatsen was en ging, zo lastig gaat het nu. Ik zal voor jullie even bij het begin beginnen.

Zondag kwamen we na een goede reis aan in Tokyo. De eerste opgave was de metro. Wanneer je naar de metrokaart van Tokyo kijkt, lijkt het net of je bij de Italiaan zit. Het ziet er namelijk uit als een gekleurde berg spaghetti. Als je bij de metro staat, dan vraag je je af welk perron je moet hebben, omdat alle namen niet op jouw lijn staan. Nu blijkt dat de metro's daar van de ene lijn in de andere lijn transformeren. Zo zou het eindpunt Spijkenisse Akkers niet het echte eindpunt zijn, maar zou dat Tinte zijn van een andere lijn. Dit zou dan ook op het bord staan. Lekker verwarrend en uitdagend. Gelukkig zijn wij niet voor 1 gat te vangen. Uiteindelijk na een flinke wandeling met koffer bij het hotel aangekomen. Het hotelpersoneel is heel zakelijk en niet bepaald gezellig, maar goed het is alleen om te slapen natuurlijk.

We waren vroeg in Tokyo dus gingen nog even op pad naar de Tokyo Skytree. De Skytree is een immens gebouw op een immens dichtbevolkt immens winkelcentrum, dit leek net een mierenhoop. De Skytree zelf was behoorlijk spectaculair, 455m de lucht in. Het uitzicht was dan ook fenomenaal. We hebben wel gezien dat Tokyo niet is aan te fietsen. Na dit fantastische uitzicht nog even een tempeltje bezocht. Niet zo spectaculair als in Kyoto of Nara ofzo.. Het was er vooral heel erg druk en er waren heel veel schreeuwende verkopers. Iets te eten was extreem lastig te vinden, dus zijn we terug gegaan naar het winkelcentrum en daar was het eten best wel oké. 'S avonds hadden wij behoorlijk moeie voeten, dus de volgende dag een rustdag.

Deze rustdag deden wij natuurlijk wel in Japanse stijl.. Na een smerig ontbijt in het hotel (scrambled egg met broccoli en bloemkool) vertrokken per chauffeurloze monorail naar de onsen. Nee geen onzin, maar onsen. Een onsen is een Japanse spa waar je in een yukatta (een kimono van zomerse stof) loopt. Hier zijn grote voetenbaden, Japanse baden van 38 tot 50graden, een eethal en een gamehal. Patricia en ik hebben ons hier kostelijk vermaakt en heerlijk sushi gegeten. Ook hebben we onze voeten laten .. tja, ze omschreven het als verwennen, maar het voelde meer als kietelen.. door kleine visjes. Aangezien mijn voeten nog niet hersteld waren van de marathon hadden de vissen een feestmaal en hebben ze zich volgevreten aan mijn blaren. Ik kom dus twee kilo lichter terug!
Na het ontspanningsfestijn zijn we naar Palette Town geweest. Hier was een megareuzenrad, met allemaal kleurtjes en lichtjes. Aangezien het al donker was, was het uitzicht heel gaaf en hebben we ook de Skytree en de Tokyo tower weer gezien. Daarna wilde Patricia graag patat eten, dus hebben we bij first kitchen de smerigste hamburger uit mij carrière op. Dit was een hamburger met bacon en met EIERSALADE, het was echt ontzettend vies. Als klap op de vuurpijl had ik ook nog een gifgroen meloendrankje, dus genoeg kleurstoffen voor de rest van de week. Na dit culinaire intermezzo zijn we naar leisure land geweest en hebben we nog even calorieën verbrand bij een dansspel door het vele lachen.

De volgende dag waren we toch niet uitgerust.. Heel jammer na zo'n ontspannen dag. Deze dag gingen we een tempel bezoeken en naar de wijken Harajuku en Shibuya. De tempel was saai, de wijken waren druk en verder was het gewoon stad, niet heel bijzonder en veel gewone bekende merken. Verder waren de mensen ook heel luidruchtig en schreeuwerig en was het haast een pelgrimstocht om iets te eten te vinden. We waren dan ook van plan om lekker makkelijk in het hotel avond te gaan eten. Dit plan mislukte helaas. De vier restaurants waren dicht vanwege een feestdag. De vrouw bij de receptie gaf aan dat er geen restaurants in de buurt waren, omdat het een zakengebied is. Nu waren er vlakbij wel restaurants, maar dit waren Chinezen. Dus we hebben een hele aparte Chinese maaltijd gegeten van een Japanse kaart. Heel bijzonder allemaal.

Vandaag gingen we naar het keizerlijk paleis. Het paleis bestaat uit tuin - tuin - tuin - tuin - gebouwtje waar je niet in mag - tuin - tuin.. Dus we even gerelaxed in de tuin. Daarna naar de kodokan judozaal geweest, deze was dicht. Oma's winkeltje voor een nieuwe zwarte band was ook dicht, vanwege een feestdag. We hebben dus leuke bezigheidstherapie gehad vanochtend. Na tussen de krioelende kinderen bij Tokyo Dome te hebben gelopen en langs alle saaie winkels in Ginza, waren we eigenlijk een beetje klaar met de schreeuwende, drukke, toch een beetje saaie stad.
De hele middag in het saaie hotel hangen zagen we ook niet zitten, waarop we maar de JR railpassen hebben gepakt en naar de trein zijn gehobbeld. De trein hebben we genomen naar het plaatsje Kamakura. Dit is een plaatsjes als Nara/Miyajima/Kyoto, alleen wat kleiner. Hier hebben we een mooie tempel en een 11m hoog Boeddha beeld gezien. Verder was de sfeer hier ook een stuk gezelliger en hebben we ook veel plezier gehad in het stadje zelf. 'S avonds hebben we ook nog heeeerlijke sushi gegeten en was het weer tijd voor ons om naar Tokyo te vertrekken. Helaas: hoe dichter bij Tokyo, hoe chagrijniger en luidruchtiger de mensen werden.
Morgen gaat onze laatste etappe van de reis in: de mt. Fuji gaan we bezichtigen. Jullie gaan het horen!

Sayonara!