Fuji ter land, ter zee en in de lucht
Door: Nicole
Blijf op de hoogte en volg Nicole
08 Mei 2015 | Japan, Tokio
Ohayo gozaimasu,
Zoals ik jullie in mijn vorige reisverslag al heb verteld, gingen Patulicia-san en ik naar de mt. Fuji. Ter informatie: de mt. Fuji is de hoogste vulkanische berg van Japan. Door vele vulkaanuitbarstingen is deze steeds hoger geworden, tot de hoogte van ongeveer 3500m op het moment. In Japan worden twee geloven aangehangen: het boeddhisme en het shintoïsme. Bij het laatste geloof wordt er geloofd dat alles een ziel/gevoelens heeft. Dieren, bomen, stenen en dus ook deze berg. De berg wordt dan ook Fuji-san genoemd. Er wordt over de berg gepraat alsof het een persoon is, wanneer er wolken voor de berg zitten, zeggen ze dat Fuji-san is verlegen. Erg grappig.
Maar goed, wij gingen dus naar Fuji-san. Deze keer niet op eigen houtje, maar met een excursie. Met een bus en een hele vrolijke, enthousiaste gids gingen wij met de bus vanuit Tokyo Fuji-san op. Wij zijn tot het hoogst mogelijke station geweest. Dit is het vijfde station en ligt op ongeveer 2500m. Het is hier rond de vijf graden. Ik had dus een shirt, vest en jasje aan. Patricia als bikkel dacht: "Jas of vest? Dat is voor mietjes!". Dus zei stond in haar colbertje in de natte sneeuw op de berg.. Op het vijfde station hebben we ook nog de tempel van de godin van de berg bezocht. Ook hebben we nog geshopt in de souvenirwinkeltjes. Hier kregen we twee gratis belletjes. Waarom? Dat is nog steeds een raadsel. Aangezien de Japanners het ook kregen, is het niet voor onze blauwe ogen geweest..
Na het vijfde station hebben we een Japanse lunch gegeten. Behoorlijk speciaal. Niet bepaald het all you can wat principe wat wij in Nedeland kennen. Nee heel ander soort Japans krijg je in Japan. Ik voelde me tijdens die maaltijd echt een boerin. Allemaal dingen die ik niet kende en smaken die ik nog nooit geproefd had. Wel alles geproefd natuurlijk, anders kan je ook niet weten of het lekker is..
Na deze culinaire ontdekkingstocht gingen we met een kabelbaan naar een platform van waar we de mt. Fuji erg goed konden zien. Fuji-san was toen een beetje verdrietig want, wij stonden er in de regen. Dus wij zijn al langzaam aan het reïntegreren in het Nederlandse weer. Tenslotte gingen wij onze vriend nog van een laatste kant bekijken: ter land en ter lucht hadden wij al gehad, dus nu ter 'zee'. Eigenlijk ter meer, maar dat klinkt minder. We hebben een cruise gemaakt met een hovercraft over lake ashi, dit was erg leuk en mooi. Daarna gingen we met de bus naar het station. Tijdens deze trip hebben wij Fuji-san in een flits nog even helemaal gezien. Erg indrukwekkend en mooi.
De volgend stop was het hotel in Atami. Hier gingen we heen de Shinkansen. Dit is zo'n megasnelle bullettrein die de Discovery kijkers ongetwijfeld kennen. Tot twee keer toe reed er zo'n trein knetterhard langs het perron, wat Patricia en mij ongeveer een hartverzakking bezorgde. Al met al goed aangekomen in het hotel in Atami. Atami is een soort van Benidorm, maar dan in Japan. Het hotel was heel groot en lag op een hoekje aan de zee. Het hotel was helemaal in Japanse stijl. Bij de receptie spraken ze al weinig Engels, de kamers waren voorzien van tatami en de schoenen moesten uit voordat we de kamer met van die papieren schuifdeuren in mochten. De toilet was ook in Japanse stijl. Dit betekent dat er zo'n zes knopjes op de wc zitten en je de wc bril kan laten verwarmen. Ook zit er vaak een knopje dat je het doortrekgeluid kan nabootsen, zodat je ongewenste geluiden kan verbloemen. Heel hilarisch.
Bij het arrangement zat ook een Japans diner. Wij, twee meisjes in gewone kleding, kwamen een megazaal vol Japanners in Yukatta die zaten te genieten van een Japanse maaltijd. Diezelfde maaltijd werd aan ons voorgeschoteld. Het had alleen niet datzelfde gelukzalige effect als bij de Japanners. Voor ons was het echt een culinaire avontuur. Ik ben tot de conclusie gekomen dat Japanse Haute Cuisine aan ons niet besteed is. Het rampendiner kreeg ook nog een rampzalig eind. We hadden twee cola besteld. We konden de kaart niet lezen en hadden dus gewoon twee cola besteld bij de ober. Dit waren twee miezerige glaasjes, van ongeveer 150cc. Die glaasje kostte per stuk dus 540 yen, dat is ongeveer vijf euro. Ongelofelijk bizar duur, maar dit valt niet uit te leggen aan een Japanner die geen Engels spreekt.
Na dit eetavontuur nog even gerelaxed in de onsen. Daarna gaan slapen op de mat. Heel grappig en het sliep 10x beter dan het hotel in Tokyo.
De volgende dag nog even een soort van westers ontbijt gegeten en nog een keer gerelaxed in de onsen. Daarna naar Tokyo terug gesjeesd met de supersnelle trein.
In Tokyo hebben we alsnog de judoband gescoord bij de kodokan en zijn we nog naar de Tokyo Tower geweest. Deze Tower lijkt verdacht veel op de Eiffeltoren. Ik was dan ook verbaasd dat we niet werden begroet met bonjour.. De Tokyo Tower is alleen rood en wit en een behoorlijk stuk groter dan de Eiffeltoren. We zijn tot aan de 250m gegaan en het uitzicht was weer fantastisch. Na deze laatste toeristische activiteit zijn we teruggegaan naar het hotel en hebben we hier ons laatste Japanse avondmaal gehad. Deze was erg lekker en hebben we in stijl afgesloten met oa sushi natuurlijk.
Dit was het einde van de Japanreis.. Morgen terug naar viva Holandia en dan zal ik jullie de komende maanden lastig vallen met de rest van mijn Japan verhalen!
Liefs!
Zoals ik jullie in mijn vorige reisverslag al heb verteld, gingen Patulicia-san en ik naar de mt. Fuji. Ter informatie: de mt. Fuji is de hoogste vulkanische berg van Japan. Door vele vulkaanuitbarstingen is deze steeds hoger geworden, tot de hoogte van ongeveer 3500m op het moment. In Japan worden twee geloven aangehangen: het boeddhisme en het shintoïsme. Bij het laatste geloof wordt er geloofd dat alles een ziel/gevoelens heeft. Dieren, bomen, stenen en dus ook deze berg. De berg wordt dan ook Fuji-san genoemd. Er wordt over de berg gepraat alsof het een persoon is, wanneer er wolken voor de berg zitten, zeggen ze dat Fuji-san is verlegen. Erg grappig.
Maar goed, wij gingen dus naar Fuji-san. Deze keer niet op eigen houtje, maar met een excursie. Met een bus en een hele vrolijke, enthousiaste gids gingen wij met de bus vanuit Tokyo Fuji-san op. Wij zijn tot het hoogst mogelijke station geweest. Dit is het vijfde station en ligt op ongeveer 2500m. Het is hier rond de vijf graden. Ik had dus een shirt, vest en jasje aan. Patricia als bikkel dacht: "Jas of vest? Dat is voor mietjes!". Dus zei stond in haar colbertje in de natte sneeuw op de berg.. Op het vijfde station hebben we ook nog de tempel van de godin van de berg bezocht. Ook hebben we nog geshopt in de souvenirwinkeltjes. Hier kregen we twee gratis belletjes. Waarom? Dat is nog steeds een raadsel. Aangezien de Japanners het ook kregen, is het niet voor onze blauwe ogen geweest..
Na het vijfde station hebben we een Japanse lunch gegeten. Behoorlijk speciaal. Niet bepaald het all you can wat principe wat wij in Nedeland kennen. Nee heel ander soort Japans krijg je in Japan. Ik voelde me tijdens die maaltijd echt een boerin. Allemaal dingen die ik niet kende en smaken die ik nog nooit geproefd had. Wel alles geproefd natuurlijk, anders kan je ook niet weten of het lekker is..
Na deze culinaire ontdekkingstocht gingen we met een kabelbaan naar een platform van waar we de mt. Fuji erg goed konden zien. Fuji-san was toen een beetje verdrietig want, wij stonden er in de regen. Dus wij zijn al langzaam aan het reïntegreren in het Nederlandse weer. Tenslotte gingen wij onze vriend nog van een laatste kant bekijken: ter land en ter lucht hadden wij al gehad, dus nu ter 'zee'. Eigenlijk ter meer, maar dat klinkt minder. We hebben een cruise gemaakt met een hovercraft over lake ashi, dit was erg leuk en mooi. Daarna gingen we met de bus naar het station. Tijdens deze trip hebben wij Fuji-san in een flits nog even helemaal gezien. Erg indrukwekkend en mooi.
De volgend stop was het hotel in Atami. Hier gingen we heen de Shinkansen. Dit is zo'n megasnelle bullettrein die de Discovery kijkers ongetwijfeld kennen. Tot twee keer toe reed er zo'n trein knetterhard langs het perron, wat Patricia en mij ongeveer een hartverzakking bezorgde. Al met al goed aangekomen in het hotel in Atami. Atami is een soort van Benidorm, maar dan in Japan. Het hotel was heel groot en lag op een hoekje aan de zee. Het hotel was helemaal in Japanse stijl. Bij de receptie spraken ze al weinig Engels, de kamers waren voorzien van tatami en de schoenen moesten uit voordat we de kamer met van die papieren schuifdeuren in mochten. De toilet was ook in Japanse stijl. Dit betekent dat er zo'n zes knopjes op de wc zitten en je de wc bril kan laten verwarmen. Ook zit er vaak een knopje dat je het doortrekgeluid kan nabootsen, zodat je ongewenste geluiden kan verbloemen. Heel hilarisch.
Bij het arrangement zat ook een Japans diner. Wij, twee meisjes in gewone kleding, kwamen een megazaal vol Japanners in Yukatta die zaten te genieten van een Japanse maaltijd. Diezelfde maaltijd werd aan ons voorgeschoteld. Het had alleen niet datzelfde gelukzalige effect als bij de Japanners. Voor ons was het echt een culinaire avontuur. Ik ben tot de conclusie gekomen dat Japanse Haute Cuisine aan ons niet besteed is. Het rampendiner kreeg ook nog een rampzalig eind. We hadden twee cola besteld. We konden de kaart niet lezen en hadden dus gewoon twee cola besteld bij de ober. Dit waren twee miezerige glaasjes, van ongeveer 150cc. Die glaasje kostte per stuk dus 540 yen, dat is ongeveer vijf euro. Ongelofelijk bizar duur, maar dit valt niet uit te leggen aan een Japanner die geen Engels spreekt.
Na dit eetavontuur nog even gerelaxed in de onsen. Daarna gaan slapen op de mat. Heel grappig en het sliep 10x beter dan het hotel in Tokyo.
De volgende dag nog even een soort van westers ontbijt gegeten en nog een keer gerelaxed in de onsen. Daarna naar Tokyo terug gesjeesd met de supersnelle trein.
In Tokyo hebben we alsnog de judoband gescoord bij de kodokan en zijn we nog naar de Tokyo Tower geweest. Deze Tower lijkt verdacht veel op de Eiffeltoren. Ik was dan ook verbaasd dat we niet werden begroet met bonjour.. De Tokyo Tower is alleen rood en wit en een behoorlijk stuk groter dan de Eiffeltoren. We zijn tot aan de 250m gegaan en het uitzicht was weer fantastisch. Na deze laatste toeristische activiteit zijn we teruggegaan naar het hotel en hebben we hier ons laatste Japanse avondmaal gehad. Deze was erg lekker en hebben we in stijl afgesloten met oa sushi natuurlijk.
Dit was het einde van de Japanreis.. Morgen terug naar viva Holandia en dan zal ik jullie de komende maanden lastig vallen met de rest van mijn Japan verhalen!
Liefs!
-
08 Mei 2015 - 13:03
Patricia:
Jammer maar helaas, maar het zit er alweer bijna op! Een leuke reis! De tijd is echt heel snel gegaan! Het was top! We kunnen op iets moois terugkijken en iedereen de duizenden verhalen vertellen en foto's delen haha! -
08 Mei 2015 - 13:46
Evert:
Hay Nicole,
Zeker de moeite waard die tocht naar Fuji-san.
Had verwacht dat twee van die sportieve tiepjes wel lopend waren gegaan. Het Tokio Nature Trail pad is namelijk slechts 1700 km. Op de route hangen bellen om de beren op afstand te houden. Smmige wandelaars nemen bellen mee. Weer anderen krijgen zelfs ................
Jammer dat het eind van de reis al in zicht is.
Weer thanx voor het delen van je verhalen en
Hooiii,
Evert -
08 Mei 2015 - 14:10
Yvon:
Hoi meiden,
Aan een reis komt altijd een eind. Maar jullie kunnen terug kijken op een fantastische vakantie. Heb genoten van jullie verslagen en foto's en zit met smart te wachten op de verhalen
die je niet even 1,2,3 even schrijft en natuurlijk de vele foto's die jullie gemaakt hebben te bewonderen. Meiden goede reis terug naar huis. Zie jullie gauw dikke knuffel xxxx
-
08 Mei 2015 - 21:12
Riet:
Hoi Nicole, jullie hebben niet alleen een geweldige reis gehad maar ik ook een fantastisch reisverslag. Ik ga het missen. Voordeel is dat ik je maandag weer ga zien. Hele goede reis en tot gauw.
-
09 Mei 2015 - 00:18
Paps:
Wat een story weer hoor meiden, jullie maken wat mee pfffff echt mega veel indrukken opgedaan.
Nu net een appje gehad dat jullie het hotel hebben verlaten voor de terugreis. Vandaag het is nu 00:16 komen jullie weer terug in ons kikkerlandje en ja met normale bekers cola hahaha. goede reis meiden en tot laters
xxx paps -
09 Mei 2015 - 00:18
Paps:
Wat een story weer hoor meiden, jullie maken wat mee pfffff echt mega veel indrukken opgedaan.
Nu net een appje gehad dat jullie het hotel hebben verlaten voor de terugreis. Vandaag het is nu 00:16 komen jullie weer terug in ons kikkerlandje en ja met normale bekers cola hahaha. goede reis meiden en tot laters
xxx paps
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
