Chapter four: Ups & downs - a bumpy Zuid-Afrika

Dumela,

Ermelo, dat was onze eerste bestemming. De weg naar Ermelo was prima, rustig, maar prima. We kwamen dan ook op een goede tijd aan. Ermelo is een klein stadje met wat winkels e.d. Er was wederom een Superspar. Dus voor ons weer tijd om te gaan shoppen! De Spar was 350m bij ons vandaan. Blijkbaar komen daar niet vaak mensen met een lichte huidskleur. We waren dan ook de attractie van de dag en werden echt aan gestaard. Maar dit was niet op een vriendelijke/soort van geïnteresseerde manier, eerder vijandig. Daarnaast hadden ze zeer weinig producten in de winkel (een echte spar) en was het een grote puinhoop van allerlei rondzwervende producten. Na de lange rij voor de kassa, met voorpiepers en aanrakers, te hebben doorstaan gingen we vliegensvlug weer naar ons verblijf.

Ons verblijf was goed. We hadden een zeer ruime kamer, met een gangetje naar de douche. Bij het verblijf konden we ook eten. Dit eten was niet goed, maar uitstekend. Na een voorgerecht van Afrikaanse Frikandel (soort van gehaktballen in een tajine) had ik als hoofdgerecht Filet Mignion. Dit was overheerlijk. Het vlees was ontzettend mals en het was heerlijk gekruid/gemarineerd. Het was zelfs een beetje zoetig geworden. Oftewel een schot in de roos!

De nacht was ook prima. Het ontbijt de volgende ochtend was wederom uitstekend! Het was geen buffet, zoals heel vaak voorkomt (hierdoor raakten de andere Nederlanders ook in de war). We kregen een lijstje waarop je kon aankruisen wat je wilde eten. Ik heb gekozen voor een omelet, bacon, grilled cheese slider (dit bleek een worstje te zijn) en een hashbrown. Lekker gezond ontbeten dus! Wel kreeg iedereen een voorafje: een mooi opgemaakt glas met vruchten en hangop. Al met al een goed begin.
Hierna konden we met een volle buik op pad! We gingen naar Hluhluwe Umfolosi Park, wat bekend staat om zijn neushoorns. Helaas is dit de Afrikaanse naam van het park. De Nederlandse naam is: Centerparks de Huttenheugte. Waar wij dachten in een schattig kamp op een heuvel te zitten, raakten wij verzeild in een troosteloos vakantiepark. We waren ongeveer een uur te vroeg en hebben op het inchecken gewacht. Hierna konden we naar onze zielige cottage. Ten eerste zaten we 1.5m bij de buren vandaag. Ten tweede waren er voor onze accomodatie alleen maar stengels van het één of ander, dus een uitzicht van nul komma nul. Het uitzicht dat we hadden, als we naar beneden keken, was op troep. Verder was het in het verblijf ook heel erg somber. Dus we hebben er voor gekozen om daar niet te relaxen. Eerst zijn we het park gaan verkennen en hebben we een trail gedaan. Dit klinkt spannender dan dat het was en uiteindelijk kwamen we uit bij het zwembad. Bij het zwembad was familie Crocs. Dit is een Nederlands gezin met een vader en moeder eind vijftig. Moeder loopt op Crocs. Er zijn twee kinderen bij. Deze zijn rond de 17 ongeveer. Irritant aanwezig en luidruchtig. Dit zijn twee figuren die op de middelbare school nooit veel vrienden kunnen/konden hebben. Hele aparte typetjes. Maar goed. Ze waren dus in zwemtenue (teveel van het goede). Moeder Crocs besloot om weg te gaan en ging naast een aap zitten. Op een manier alsof ze het iedere dag doet en ging daar op haar gemak zitten roken. Heel erg bijzonder. Twee andere Duiters raakten in paniek, omdat er een aap op hun auto was gaan zitten en reageerden heel gestresst. Wij zijn dus snel doorgelopen.
Om de tijd te doden tot het avondeten zijn we in het kamphuis gaan zitten. Hier was geen Bello de Beer entertainment en ook zo goed als geen internet. Wij hebben dus zitten lezen en puzzelen. Uiteindelijk was het 18.30u en konden we starten bij het buffet. Dit is was in één woord ruk. Ik heb er geen ander woord voor. Ten eerste hadden ze alles verpest met pittige smaakmakers. Hierdoor was de salade met avocado niet te eten, de gebakken aardappeltjes waren niet te doen en om nog maar niet te spreken over de Chicken Curry. Ik ben dus heel snel doorgegaan naar het nagerecht. De cake met custard. Ik had nog even getest en de cake was niet droog. Ik had helaas niet getest hoe de smaak was. Dit heb ik ook niet kunnen testen, want er was geen smaak. Het zou ook kunnen zijn dat mijn smaakpapillen waren weggebrand. Dat weet ik niet. Na zeer korte tijd waren we uitgegeten en probeerden we er vandoor te gaan. Echter wilden ze eigenlijk nog dat wij €30,- gingen neertellen. Ze hadden namelijk niet in de gaten dat wij All-Inclusive Gasten waren.

Niet moe en niet voldaan, was het toch tijd om te slapen. Hier kreeg ik een grote schok. Ik had namelijk dieren in mijn bed. Bedbugs en andere gespuis zo te zien. Direct kreeg ik een flashback naar Maleisië waar ik heel veel jeukende bulten heb opgelopen. Gelukkig waren wij goed voorbereid. We hadden namelijk een lakenzak bij ons. Nu sleep ik deze sinds Maleisië elke vakantie mee en daar was ik deze nacht erg blij mee. Al met al redelijk geslapen.

De volgende ochtend stonden we vroeg op! Het was safaritijd. De safari was oké. Helaas blijken wij verwende monstertjes te zijn geworden in en om het Krugerpark. Wel hebben we 7 neushoorns gezien! Dit wel een eervolle vermelding waard. Echt fantastisch! Hierna nog even snel wat gegeten (wat weer niet al te best was) en er met gierende banden vandoor gegaan.

Na 1.5u kwamen we aan in St. Lucia. Hier hebben we overnacht in een tent. We hebben even op de kleintjes gelet en zijn even echt backpackstyle gegaan. Toen kwam het volgende onheil. We hadden een klein beetje internet en Steven bleek eindelijk feedback voor zijn scriptie te hebben. Dit was allesbehalve weinig (heel bijzonder en een duidelijk signaal dat iemand zijn werk niet heeft gedaan gedurende het schooljaar en dat was niet Steven  ). Dus in de dagen daarna hebben we in totaal 12u van onze vakantietijd besteed aan die gekkigheid.
Tussendoor hebben nog een Hippo & Croc tour gedaan. Het was niet zulk mooi weer, dus waren de nijlpaarden veel actiever. De nijlpaarden waren niet te missen. In grote groepen waren ze te zien. Daarnaast hebben we ook twee nijlkrokodillen gezien. Geweldig! In de avond hebben we twee keer gegeten bij de Ocean Basket. De eerste avond sushi gegeten en de tweede fish/prawns & chips. Verder was St. Lucia qua sfeer een groot succes.

De volgende stop was Underberg. Gesticht in 1917 door Engels, Duitse en Nederlandse boeren. Dit was dan ook stadje dat heel bekend voelde, veel Engelse bouwstijlen. Daarnaast was de SuperSpar waar we deze keer onze versnaperingen hebben gekocht een goede! Heel uitgebreid en allerlei lekkere producten: verse koekjes, vers brood, Franse kazen en heerlijke droge worsten. Hier zijn we aan het doe-het-zelven geweest en hebben spaghetti gemaakt.

In de ochtend hadden we een buitenlandse trip op het programma staan. We gingen namelijk over de Sani Pass naar Lesotho het bergkoninkrijk. We werden opgehaald met een jeep en kwamen hier in te zitten met Zuid-Afrikanen en een groep Fransen. Deze groep Fransen was echt merde. Eerst hebben we 45 minuten gewacht tot zij klaar waren. Hierna waren zij ontzettend luidruchtig. Zij praatten constant door gids heen e.d.. Aangekomen bij de Zuid-Afrikaanse grens bleken zij niet deze Jeeptour te willen doen. Zij bleken 15 kilometer te willen wandelen.. De gids keek naar ze alsof ze gek waren. Dit werd nog een heel gedoe. Uiteindelijk zijn ze met een politiebus (drie voorin, drie in de ‘gevangenbak’) weer naar hun hotel gebracht. Dit hield in: RUST!
De weg naar Lesotho is nogal bumpy. Zonder een 4x4 is dit gewoon niet te doen. Deze route is echt ontzettend mooi! Het uitzicht is fantastisch! Daarnaast is er zelfs een bevroren waterval! Eenmaal boven is het niet heel spannend. Het is erg kaal en vooral heel winderig, maar het landschap is wel bijzonder. Veel bergen en vlaktes. We hebben info gehad in een hutje bij een kerk en geluncht bij de Highest pub in Africa. De lunch was bijzonder. Ik bestelde eerst Pasta Carbonara. Dit was er niet. Toen bestelde ik de three sausages (ik vond het al goed van mezelf dat ik een tweede keuze had). Dit hadden ze ook niet. Dus wilde ik voor de steak gaan. Ook niet aanwezig. De Forel was mijn volgende keuze en werd geaccepteerd. Dus dat was prima. Wij gingen even wat drinken (een warme chocolademelk met marshmellows) en toen kreeg ik te horen dat de forel ook niet mogelijk was. Dus ging ik voor de stoofpot. Dit was absoluut niet lekker. Hele rare smaak. Oftewel een groot fiasco. Vervolgens weer vrolijk de bumpy road met prachtig uitzicht terug.
Dit was ons avontuur tot dusver.

Hasta la vista! Tot de volgende ...

Liefs,
Steven & Nicole