The final chapter: Kaapse verhalen

Hallo!

Inmiddels zijn we aangekomen bij de laatste verhalen van ons Mauritius & Zuid-Afrika avontuur. Na een nachtje te hebben geslapen in een stilstaande trein waren we weer bijgekomen van ons bungee-avontuur. We gingen weer op pad. Nu richting Gansbaai. Gansbaai is een leuk stadje aan de kust. Wij zaten in de wijk de Kelders in een guesthouse. Onze kamer, met mega badkamer, had uitzicht op de oceaan. Sterker nog, de oceaan was aan de overkant van de weg. Daarnaast was het ook nog eens heerlijk weer. Dus hebben we een wandeling gemaakt over de rotsen. Ten eerste was het een heel leuk pad, daarnaast hebben we meerder rotsklipdassen - dassies op z’n Afrikaans gezien en een meerkat. Toch was het hoogtepunt wel dat we tot twee keer toe een walvis water zagen spuiten. Dit maakte ons natuurlijk hongerig. We hebben gegeten bij Kloeks. Dit is een thuisrestaurant. Iemand heeft een ruimte van zijn huis omgebouwd tot restaurant. Dit is allesbehalve amateuristisch. Het ziet er piekfijn uit en het eten is verrukkelijk. Wij hebben carpaccio, een behoorlijke steak en een heerlijke zelfgemaakte brownie/crème brûlée gegeten. Aardig veel. Teveel eigenlijk, maar zo ontzettend lekker!
De volgende dag was een rustdag. Dus we hebben lekker van het mooie weer genoten. We hebben nog een poging gedaan om naar het strand te lopen. In eerste instantie liepen we verkeerd. Toen hebben we het pad gevolgd dat de Maps aangaf. Dit pad was over de kliffen. Alleen was dit pad geen pad. We liepen dus gewoon maar wat. Uiteindelijk kwamen we uit bij een sinkhole (Duiwelsgat). Nog nooit zoiets gezien. Je ziet ook niet heel veel, want het is gewoon een heel erg diep ingestort gat met doorsnede van 7 meter. Wat we hier ook zagen, was dat het strand geen strand was. Dus zijn we maar over de kliffen terug gehobbeld. Wederom bij Kloeks gegeten, weer hetzelfde: ‘Never change a winning team”.
De volgende ochtend wilde we op tijd weggaan. Dit liep even wat anders. We hadden namelijk walvissen voor de deur. Super goed te zien én te horen. Heel leuk om de reuzen van de zee te zien. Ze komen graag naar de kust, omdat ze de rotsen gebruiken tegen ‘kriebels’. Oftewel het perfecte begin van de dag.

Daarna gingen we op pad en zijn we langs de kust gereden tot aan de Kaap. Hier stonden we in de file om het Nationale Park in te gaan. In eerste instantie mega druk, vooral toeristisch en erg duur! Dus dat was niet best. Gelukkig werd het daarna beter. We hebben namelijk een wandeling maakt naar Kaap die Goeie Hoop. Dit duurde een uurtje, maar was erg leuk. Her begon met een boardwalk over de kliffen en daarna een rotspad over 2 bergjes. De bergschoenen zijn dus niet voor niets meegegaan!
Bij Kaap die Goeie Hoop aangekomen, kwam Steven een collega tegen! Dus dat was wel ontzettend toevallig. Eventjes gekletst en toen weer terug.

Hierna gingen we naar Simon’s town, onze overnachtingsplek. We hebben een stop gemaakt bij Boulders Beach om de Afrikaanse pinguïn te zien. De pinguïns hebben we gezien. Dit kon ook haast niet anders, omdat ze er een kleine, dure dierentuin van hebben gemaakt. Beetje jammer, dus met gierende banden weer verder. Ons hotel was klein en schattig en had uitzicht op de haven. Prima dus!

De volgende ochtend hadden we een bizar uitgebreid ontbijt en heb ik een croissant met roerei en gerookte zalm gegeten. Een goede bodem kunnen we wel zeggen. En hop.. gingen we naar Kaapstad. Eerst zijn we naar het guesthouse gegaan en hier hebben we wat uitleg gekregen én een upgrade van budget naar luxe. Nooit verkeerd!
Het was een ontzettend mooie dag, dus een zeer goede dag om de Tafelberg te gaan beklimmen. Deze berg is 1085m hoog. We hebben hem beklommen via de Plattekliproute. Dit is niet een wandelroute. Het pad bestaat namelijk uit flinke rotsen en is eerder een klim- en klauterpad. Flink pittig. Wij waren uiteindelijk na 1.23u boven. Boven werden beloond met een prachtig uitzicht waar we van hebben genoten met een frisje en een heerlijke wasa cracker.
Naar beneden zijn we gegaan met de kabelbaan. Dit was geen doorsnee kabelbaan. Ten eerste was de kabelbaan erg steil. Daarnaast draaide deze, dus kon je ontzettend veel zien. Wel voelt het een beetje gek, met vaart naar beneden en ronddraaien tegelijk.

Aangezien het ontzettend mooi weer was, hebben we besloten om de tweede klim, de Lion’s Head ook meteen te beklimmen. Hierbij is de top op 669m. De route er naar toe loopt is als een spiraal. Het begint met een gravelpad, dat gaat over in brede treden, dat gaat over in een stenen pad, wat weer overgaat in rotsen. De rotsen worden o.a. beklommen met kettingen en ladders om zo bij de top te komen. Wel heb je zo een 360 graden uitzicht over de stad, de oceaan en de Tafelberg. Deze tocht was 46 minuten doorpezen. Hier was geen kabelbaan naar beneden, dus werd het wandelen en klimmen & klauteren naar beneden. Niet erg, maar ik wandel persoonlijk liever omhoog. Al is dit vermoeiender, loopt dit wel makkelijker.
Na deze barre tochten hadden wij wel weer wat koolhydraten verdiend en zijn we bij een Italiaans tentje genaamd La Perla gaan eten. Prima gegeten.

De volgende dag gingen we naar Robbeneiland met nauwelijks spierpijn! Wat natuurlijk niet de verwachting was. De zee was vrij rustig, dus het was geen vervelende trip naar Robbeneiland. Op het eiland zelf was het bewolkt en guur. Wel vind ik dit erg toepasselijk voor een gevangeniseiland. De tour over het eiland was erg interessant met de vele verhalen. Daarnaast was er ook nog een voormalig bewoner van Robbeneiland, die er vijf jaar had gezeten voor ‘sabotage’. Allemaal heel interessant. Wel was ik blij dat ik weer terug mocht naar het vasteland om daar iets warms te gaan eten. De rest van de dag een beetje rondgekeken op Waterfront en rustig aan gedaan om de dag af te sluiten met sushi!

Onze laatste echte vakantiedag zijn we op pad geweest met de bus. De hop on hop off bus! Vlakbij ons zijn we opgehopt en in het centrum er weer vanaf gehopt om de vrolijk gekleurde de huisjes van de Bo-kaap te bekijken. Dit is een wijk met oude slavenhuisjes. De mensen mochten zelf niets kleurrijks dragen, dus hebben ze hun huisjes zo geschilderd. Interessant! Hierna weer opgehopt en afgehopt bij de botanische tuin Kirstenbosch. Bleek er tijdens deze rit een BN’er achter ons te hebben gezeten! Peter R. de Vries! We hebben hem maar met rust gelaten. Hij ging trouwens niet naar de tuin..
De botanische tuin was erg mooi. Er was een boomslang. Dit is een pad rondom de bomen. Sowieso is het Afrikaans een grappige taal. Veel dingen kun je gewoon volgen. Het nieuws in de auto was telkens erg goed te begrijpen! Bekende woorden of zinnen die je gewoon kan begrijpen, maakt het wel erg leuk. Al met al was de botanische tuin een leuk uitje.
Hierna wilden we naar Kampsbaai om wat te gaan eten. Toen ging het mis. We kregen pech met de bus en konden niet verder. We moesten wachten op een volgende bus. Dit was een half uurtje, maar het duurde voor mijn gevoel erg lang. We waren gestrand bij Constantia waar een duur restaurant was en verder eigenlijk niets. Op een korte terrasruzie na was er helemaal niets te beleven en zaten we maar een beetje langs de weg. Gelukkig werden we gered door de volgende bus. Die meteen stampvol zat.
Na nog een aardig lange rit hebben we eindelijk (half vier) geluncht bij een tentje in het zonnetje met uitzicht op de zee. Tenslotte de route afgemaakt, spullen ingepakt en nog wat gegeten bij de foodmarket om vervolgens de vakantie af te sluiten.

Op het vliegveld van Kaapstad deden we onze oude truc. Zoveel mogelijk dingen kopen voor de laatste centen. Waar we in Mauritius haast niets konden kopen, kwamen we hier niet af van ons geld. We hebben chai gedronken, geluncht, twee zeepjes gekocht, een flesje drinken aangeschaft, een halve kilo snoep geschept en een Ritter sport gekocht. We hadden bijna een extra tas nodig om het te kunnen vervoeren!

Dit was het weer! Ik hoop dat jullie hebben kunnen meegenieten van de verhalen. Wij hebben genoten van de vakantie en ook zeker van jullie reacties! Dat blijft voor ons heel erg leuk om te lezen!

Liefs uit .......,
Steven & Nicole